فرزنگاری یک روش ابداعی و ترکیبی صنعتی – هنری توسط طراح بوده که از آن برای ساخت انواع آثار هنری و دکوراتیو فلزی استفاده شده است.
فرزنگاری ایجاد طرح و نقش روی سطح یک ورق فلزی با ابزارهای مختلف سایشی (مثل فرزکاری و سنگ زنی) و رنگ آمیزی آن است.
در آثار فرزنگاری (فرزنگاره ها) با استفاده از انواع ابزارهای سنتی و جدید که قابلیت ایجاد سایش و براده برداری روی سطح فلز را دارند (مثل انواع دستگاهها و ابزارهای دستی فرزکاری و سنگ زنی با تیغه های متنوعشان) ، طرح و نقش مورد نظر ایجاد میشود. از هریک از ابزار و تیغه ها برای ایجاد نقش و بافت (texture) های متفاوتی روی سطح ورق فلز استفاده میشود. رنگ نیز نقش بسیار مهمی در این آثار دارد که با انتخاب نوع مناسب و شفاف آن، رنگ آمیزی به وسیله قلم مو و یا پاشش روی اثر انجام میشود. البته ابزارزنی و رنگ آمیزی در اکثر اثار بصورت لایه به لایه و ترکیبی روی ورق انجام میشود تا زیبایی ها و پیچیدگی های خاص طرح را بهتر نمایان سازد.
کلیه مراحل ساخت این آثار شامل طراحی اولیه، تبدیل طرح به اثرات و نقوش سایشی و اجرا با ابزار، ساخت و ترکیب رنگها و رنگ آمیزی کاملا متاثر از خلاقیت انسان و مهارت کار با ابزار است.
در خلق آثار بطور همزمان از هنر گرافیک و نقاشی, مهارت بالای کار با ابزار مختلف و دانش مهندسی متالورژی (فلزشناسی) بهره گرفته شده است.
با توجه به بررسی های انجام شده بر روی رشته های صنایع دستی فلزی، مثل قلم زنی یا حکاکی، تاکنون از ابزارهای سایشی به این شکل برای طراحی و ساخت آثار هنری و دکوراتیو در ابعاد بزرگ استفاده نشده است. به ویژه آنکه نتیجه و محصول کار از نظر طرح و بافت و همچنین جلوه های رنگی، کاملا منحصر بفرد و متمایز از آثار فلزی مشابه است.
از آنجا که یکی از دستگاهها و ابزار شناخته شده سایشی صنعتی که در این روش استفاده میشود، دستگاه “فرز” و ابزارهای “سنگ فرز” میباشد، این روش فعلا “فرزنگاری” نامیده شده است. این نام، انتخاب طراح برای این آثار بوده و در حال ثبت رسمی در اداره مالکیت صنعتی و سازمان صنایع دستی و میراث فرهنگی کشورمیباشد.
